بیا خری بخریم همین امروز /برای دردودل حرفهای دیروز
هر روز همین دغدغه ات باشد/فکر کاه و یونجه و خورجین خرت باشد
خری نفهم که تمام دردسرت باشد/ عزم سفر که میکنی همسفرت باشد
#یکی دیگر#
مادرم پیامبر است
و
برادرم به او ایمان دارد
و
من
و
تمام خانواده...
مثلا امشب برادرم پوست پفکی که خورد را وسط اطاق انداخت
و راحت خوابید.
میداند صبح که بیدارشود پوست پفک دیگر نیست.مادرم معجزه میکند.
#یکی دیگر#
در این روزهای آخر آبانماه
که درختان از ترس زمستان رنگشان زرد میشود
و به خود میلرزند...
تو پیراهن سبزت را درنیاور و بهار من بمان
وبهاری باش که دلگرمم میکند به زندگی..
که دلم گرم تو باشد به گرمی مرداد ماه ...
آری بهار باش
و مرا به گلشن دعوت کن
تا در کنار غنچه های گلایل
با هم
از نو متولد شویم...
#پرویز مهربان#
پ.ن1:این شعر به من هیچگونه ارتباطی نداره.
پ.ن2: ولی خداییش قشنگه نه؟
قراره سالهای پیش رو بد خوش بگذره. اگر تو بمونی... این رو امروز خودم گفت. من به خودم ایمان داره اگر تو بمونی..
+ گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست
+کمی سکوت کن وقتی حرفهاتو نمیتونی بزنی ، فقط یه کم مثلا فقط همین فردا. هر روز که به خودت بگی ، عادت میکنی
+به قول دایی:سیب دوست معده است ، هر روز یدونه سیب بخور
+ همه خوبن همه چی خوبه
+تا مبادا که تورا باز مبادا که تورا..
+همه میدونن ما خیلی وقته تو آسایشگاهیم جمشید..
+دست آخر شاید فلک شدیم
پ.ن: بسه. هرکدوم یه ساعت خاطره تعریف کردن داره نوشتن که بماند.
یک عمر ننوشته پاک کردیم هر آنچه به جز تو ، به همه هم نگفتیم
و همه فهمیدند هر آنچه نبودیم و پشت این ننوشتن ها وپاک کردن ها آنقدر ترسیدیم که هرگز نفهمیدیم
ننوشتیم.
یا
پاک کردیم.
حرفهایی که فقط تو باید میشنید ...
#یکی دیگر#
پ.ن: در کامنت به یکی از دوستان...
آه بیتاب شدن عادت کم حوصله هاست/ ماه ، بیتاب شدن کار همین فاصله هاست
ای قلب مرا برده به یغما باخویش/ یاغی شده ای ، کار همین قافله هاست؟؟؟؟؟؟؟
بیتاب شبی بی تو از آن کوچه گذشتم/ آه ،مهتاب هم از دسته ی کم حوصله هاست...
#پرویز مهربان#در جواب این شعر فاضل نظری گفتن.#
با تو دوست دارم توی سرمای جانکاه خیابان ، خیس قدم بزنم
با تو دوست دارم تمام شب سکوت کنم زیر بارن ، خیس قدم بزنم
یا که گرمای تابستان مرا بنگری ومن زیر پنجره تان خیس ، قدم بزنم
تو حرف از آب و هوا بزنی و بعد بروی و من اشک ریزان، خیس قدم بزنم
حالاپاییزرا تصورکن ,
وقتی دونفر قدم میزنند
ومن در هوای تو قدم بزنم...
آشوبم الکی،
وزمین چرخ وفلکی
که اسهالت میکند
چوب لای حالت میکند
دلم قار وقور است
خانه سوت و کور است
قیافه ات کج وکولست
قیافه ام چپ و چولست
چولگیم از حد گذشت
ازحد گذشت بی حوصلگیم
قافیه ها به هم ریختند
وقیافه ها هم...
وزن ها عروضیشان تمام شد
و عروسیشان هم...
مرا دریا... نه مرا درنیا... بید
فقط ضریب چولگیم را حساب کنید...
با افتخار #خودم# :))))
این بار یا بمان و نرو ، یا برو نیا تا کی همیشه سُست خداحافظی کنیم من خسته ام از این همه تکرار یک مسیر اینک بمان درست خداحافظی کنیم می خواستم جوابِ سلام از تو بشنوم حالا که میل توست، خداحافظی کنیم وقتی که دست مان یکی و قلبمان دوتاست باید که دست شُست ، خداحافظی کنیم وقتی سلام بوی رفاقت نمی دهد بهتر که در نخست خداحافظی کنیم هر طور مایلی، تلفن، مِیل یا پیام یا از طریق پست خداحافظی کنیم #شاعرشو نمیدونم#
