آدم های اینچنین..
دوشنبه, ۲۷ مهر ۱۳۹۴، ۰۲:۳۹ ق.ظ
همیشه وقتی تنهاییی در را باز میکند و صامت مینشیند در کنار من
برایش یک لیوان چای میریزم و با هم سکوت میکنیم..
ولی یک شب با او درد دل کردم که: ای تنهایی ، ای یار دیرین مرا با این جماعت نگذار...
و در این هنگام، این تنهایی صامت
مرا به آغوش کشید...
"علیرضا حاصل زاده"
- ۹۴/۰۷/۲۷