من باهارم تو چی؟

      باهار که میشنوم یا میخونم یاد شاملو میفتم ، نمیخوام خستگیامو بیارم برا وبلاگ و لاکچری بازیام تو اینستا باشه ، زندگی داره میگذره ما هم زورمونو میزنیم فقط بعضی وقتا خسته میشیم  ، انگار که دوست داشته باشیم چارتا پاییز بخوابیم ...
        
      تابستون پارسال اینا بود که از اتفاقایی که تو زندگیم داشت میفتاد مینوشتم احتمالا گهگاهی ادامه بدم ، یه تیم فوتبال دستمه رده خردسالان و نونهالان ، یه روز قبل از عید یه بازی برا خردسالان (کلاس دوم حدودا) گذاشتیم براشون و همون تیمی که دوماه قبلش ازشون باخته بودیم رو بردیم ، بنظرم که خوشحالی من بیشتر از بچه ها بود  .

ما تو زندگیمون موفق میشیم ولی این حسرت عمر رفته رو چیکار کنیم ؟ کاش دیر نشه.

من باهارم تو زمین

من زمینم تو درخت

من درختم تو باهار .

ناز ِ انگشتای بارون ِ تو باغم می کنه

میون ِ جنگلا طاقم می کنه .